‘‘อิมาสาหํ [ตาสาหํ (สฺยา. ก.)] ธมฺมํ สุตฺวา [สุตฺวาน (สฺยา. ก.)], กาหามิ กุสลํ พหุํฯ

ทาเนน สมจริยาย, สญฺญเมน ทเมน จ;

สฺวาหํ ตตฺถ คมิสฺสามิ [ตตฺเถว คจฺฉามิ (ก.)], ยตฺถ คนฺตฺวา น โสจเร’’ติฯ

คุตฺติลวิมานํ ปญฺจมํฯ

6. ททฺทลฺลวิมานวตฺถุ

[619]

‘‘ททฺทลฺลมานา [ททฺทฬฺหมานา (ก.)] วณฺเณน, ยสสา จ ยสสฺสินี;

สพฺเพ เทเว ตาวติํเส, วณฺเณน อติโรจสิฯ

[620]

‘‘ทสฺสนํ นาภิชานามิ, อิทํ ปฐมทสฺสนํ;

กสฺมา กายา นุ อาคมฺม, นาเมน ภาสเส มม’’นฺติฯ

[621]

‘‘อหํ ภทฺเท สุภทฺทาสิํ, ปุพฺเพ มานุสเก ภเว;

สหภริยา จ เต อาสิํ, ภคินี จ กนิฏฺฐิกาฯ

[622]

‘‘สา อหํ กายสฺส เภทา, วิปฺปมุตฺตา ตโต จุตา;

นิมฺมานรตีนํ เทวานํ, อุปปนฺนา สหพฺยต’’นฺติฯ

[623]

‘‘ปหูตกตกลฺยาณา, เต เทเว ยนฺติ ปาณิโน;

เยสํ ตฺวํ กิตฺตยิสฺสสิ, สุภทฺเท ชาติมตฺตโนฯ

[624]

‘‘อถ [กถํ (สี. สฺยา.)] ตฺวํ เกน วณฺเณน, เกน วา อนุสาสิตา;

กีทิเสเนว ทาเนน, สุพฺพเตน ยสสฺสินีฯ

[625]

‘‘ยสํ เอตาทิสํ ปตฺตา, วิเสสํ วิปุลมชฺฌคา;

เทวเต ปุจฺฉิตาจิกฺข, กิสฺส กมฺมสฺสิทํ ผล’’นฺติฯ

[626]

‘‘อฏฺเฐว ปิณฺฑปาตานิ, ยํ ทานํ อททํ ปุเร;

ทกฺขิเณยฺยสฺส สงฺฆสฺส, ปสนฺนา เสหิ ปาณิภิฯ

[627]

‘‘เตน เมตาทิโส วณฺโณ…เป.…วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี’’ติฯ

[629]